Jesień – niemieckie słownictwo

Kilka dni temu przywitaliśmy jesień. To kapryśna, lecz piękna i kolorowa pora roku – wciąż jeszcze świeci słońce, drzewa gubią kolorowe liście, a dzieci chodzą po parku i zbierają kasztany, by później zrobić z nich ludziki. W powietrzu powoli zaczyna się unosić zapach nadchodzącej zimy…

Bohaterką dzisiejszego wpisu jest jesień (der Herbst). Po polsku Pani Jesień, po niemiecku Pan Jesień, ponieważ wszystkie pory roku w języku niemieckim mają rodzajnik der.

Gdybyście mieli powiedzieć, co jest najważniejszym symbolem jesieni, co by to było? Dla mnie bezapelacyjnie są to kasztany (die Kastanie,-n), z których jako dziecko robiłam ludziki (Kastanienmännchen basteln) oraz żołędzie (die Eichel,-n), choć te trudniej było znaleźć, pewnie dlatego, że wyjadła je wygłodniała wiewiórka (das Eichhörnchen,- ).

W parku rósł również jarząb z pomarańczowymi kulkami jarzębiny (die Vogelbeere, -n). Czy ktoś z Was robił z nich kiedyś  korale (eine Kette aus Vogelbeeren machen) ?:)

Dziś, będąc starsza, w jesieni najbardziej lubię jej krajobrazy. Lubię ten charakterystyczny zapach jesiennego powietrza, lubię spadające liście (die fallenden Blätter) w kolorze brązu, żółci i pomarańczy, lubię, gdy jest mgliście (Es ist neblig.) i choć wiele osób pewnie zaraz uzna mnie za nienormalną – lubię deszcz (Ich mag Regen.).

Nie mogłabym zapomnieć o pękatej dyni (der Kürbis, -se). Można zrobić z niej zupę, złowrogo uśmiechnięty lampion (die Laterne, -n). lub potraktować jako element jesiennej dekoracji domu. 

Oprócz dyni, na jesiennym stole nie może zabraknąć gruszek (die Birne, -n), fig (die Feige, -n) i jabłek (der Apfel, Äpfel). Smakosze z pewnością nie pogardzą też pigwą (die Quitte, -n) i żurawiną (die Moosbeere,- n).

A Tobie? Z czym kojarzy Ci się jesień? 🙂

PS: W temacie jesiennym może Cię zainteresować mój wpis o hygge. 

Podobał Ci się wpis? Nie przegap kolejnych! Bądź na bieżąco, śledząc mojego fan page’a! Zachęcam również do pozostawienia komentarza pod wpisem. To bardzo mobilizuje do ciągłej pracy nad blogiem. Dziękuję i do usłyszenia!

Angelika